zondag 16 februari 2014

Norsk mat


Laten we beginnen met de uitslag van de prijsvraag zonder prijs van de vorige keer, want M G….je hebt helemaal gelijk, we hebben je veel te lang in spanning laten zitten. Onderstaande foto heeft Hennie genomen in de wasstraat, terwijl Els de auto aan het schoonspuiten was. Dat was hard nodig, want de nummerborden waren niet meer te lezen. Eigenlijk was niet eens te zien of er wel nummerborden op de auto zaten, zo vies!
M G zelf had het dus helemaal goed! M v T ook. Hoewel de inzending van F G dit keer wederom creatief bedacht was: “de voorruit die wordt ontdooid met de föhn”. Ook andere inzendingen gingen er vanuit dat het hier vreselijk koud is en dat we de auto dagelijks moeten de-icen. Het tegenovergestelde is waar. Het is erg warm voor de tijd van het jaar. De temperatuur ligt flink boven het vriespunt en sneeuw ligt er alleen hoog op de bergen. De weersvoorspellingen geven een wat wisselend beeld voor de komende dagen, dus we wachten rustig af of we binnenkort weer autoruiten moeten krabben en sneeuw moeten ruimen, of dat we de regenlaarzen nodig gaan hebben of dat het weer blijft zoals het nu is. Rustig.

B D heeft het verzoek ingediend om te schrijven over hoe het Noorse eten (oftewel....Norsk mat) ons bevalt. Eigenlijk eten we niet heel anders dan we gewend waren in Nederland. Zo goed als alles is hier wel te krijgen, al grijpen we soms op gekke dingen mis. Zo hebben we al menig supermarkt ondersteboven gekeerd om taugé te vinden, maar dat is nog niet gelukt. De grootste verpakking voor yoghurt is een plastic bakje van een halve liter. Vla hebben we nog niet gevonden. Er is een ruim assortiment aan allerlei soorten graut/grøt. Dat is dikke pap. Die slaan we tot nu toe nog maar over.
Ook zijn we nog niet erg succesvol in het vinden van kaas die wél smakelijk is. We hebben al veel soorten uitgeprobeerd, maar ze kunnen niet tippen aan een stukje extra belegen van de markt. In de verste verte niet zelfs. Je kunt best kaasjes kopen die lekker zijn op een toastje, maar een smakelijk stuk kaas waar je plakjes af kunt schaven voor op je boterham hebben we nog niet gevonden. En dat terwijl de kaasschaaf toch echt een Noorse uitvinding is. Blokken kaas zijn er trouwens meer dan genoeg, maar de smaak is heel anders dan we gewend zijn. Vooral die van de brunost (bruine kaas)……daar griezelen we alletwee echt van. Bleh!
Maar ja, daar staat tegenover dat vlees hier bijvoorbeeld wél veel smakelijker is dan in Nederland. Het zijn vaak grovere stukken en ook de kleur is anders dan we gewend zijn, maar het is een stuk lekkerder en er zitten minder kunstmatige toevoegingen in. Idem voor brood. En vis, garnalen, krab enzo zijn hier natuurlijk helemaal superlekker! Jammer dat Hennie daar niet van houdt, maar bij Els staat op de dinsdagen dat Hennie naar de Noorse les is standaard vis op het menu. Heerlijk!
Met kerst heeft Els van Hennie een wafelijzer gekregen (dat was een duidelijk geval van eigenbelang van Hennie…..), dus we eten regelmatig Noorse wafels. Fruit is volop verkrijgbaar en groente ook, al dan niet in de vriezer. En verder hebben we een flinke voorraad uit Nederland meegenomen, met onder andere hagelslag, pindakaas, oosterse kruiden (boemboe’s, ketjap, satésaus, etc.) en koffiebonen. Het leuke van in een ander land wonen, is natuurlijk ook om je te verbazen over etenswaren die je niet kent of die er anders uit zien. We proberen regelmatig wat uit, maar om nou te zeggen dat we nu heel andere dingen eten dan we in Nederland deden……niet echt.
Ook hebben we de Noorse gewoonte om 4x per dag een maaltijd te nemen niet overgenomen. Noren eten frokost (ontbijt), lunsj (dat spreekt voor zich), middag (warm eten tussen 16 en 17 uur) en kveldsmat (een soort maaltijd met crackers, brood en fruit rond een uur of 20).
Volgende week zaterdag komen twee Noorse dames bij ons eten en Els is van plan om die een tafel vol lekkere tapas te gaan voorschotelen. Eén van de twee komt oorspronkelijk uit Iran, dus die is wel wat gewend qua andere smaken. Els gaat vanmiddag maar eens wat gerechten kiezen en een boodschappenbriefje maken. Donderdag gaan we dan inkopen voor zaterdag doen in Førde. Dat is een grote plaats op iets meer dan een uur rijden hier vandaan. Ze hebben daar een paar grote supermarkten met een veel uitgebreider assortiment dan hier in Sandane, dus daar moeten de tapasboodschapsels te vinden zijn.

We zijn onlangs uitgenodigd om de volgende keer aan te schuiven bij de bijeenkomst van de vrouwenclub hier in de buurt. Veel dorpen of gehuchten schijnen dat te hebben en het is natuurlijk een mooie manier om wat mensen te leren kennen. Geen idee wat we precies kunnen verwachten van zo’n avond, maar ze hadden het er onderling al over gehad om ons de volgende keer ook uit te nodigen. En bij ons krijgen ze natuurlijk twee vrouwen voor de prijs van één, dus dat ze dat geen probleem vinden voelt ook wel oké. We zijn benieuwd!




De laatste weken worden we ’s nachts af en toe gewekt door een angstaanjagend geluid. De eerste keer dacht Els dat er iemand liep te schreeuwen, maar dat is hier midden in de nacht toch wel redelijk onwaarschijnlijk. In Deventer keken we daar niet echt van op, maar hier midden in het bos zou dat toch wel gek zijn. De volgende dag hebben we geluiden van dieren die hier voorkomen opgezocht en geluisterd via internet en we denken dat het een vos is. Inmiddels hebben we hem of haar vaker gehoord. Het is echt een akelig geluid dat door merg en been gaat. Als onze katten het horen, weten ze van gekkigheid niet hoe snel ze van het ene raam naar het andere moeten rennen om te kijken waar dat geluid vandaag komt. Ook horen we zo nu en dan een uil en op een fraaie dag als vandaag is het een gekwetter van jewelste, omdat de kleine vogeltjes ook volop genieten van de zon (en het bijgevulde voederhuisje….). Het is wel heerlijk wonen hoor, zo midden in de natuur en met zoveel ruimte om ons heen. Daar genieten we enorm van! Want eh…..dat witte huisje, daar wonen wij! Dat bruine huis is een vakantiehuisje van de zus van onze huisbaas. En omdat we er zelf geen genoeg van krijgen, voegen we nog maar twee plaatsjes toe van ons uitzicht van vanochtend. Er zat ongeveer een half uur tussen de eerste en de tweede foto.







Onze Puk en Odin willen jullie ook graag laten weten dat het goed met ze gaat. Kijk maar!