De vorige keer schreef ik dat we op vakantie zouden gaan naar Lanzarote. Dat is een uitermate positief bewijs van onze intergratie in het Noorse, want veel Noren gaan in de winter op vakantie naar het zuiden. Nou geloof ik niet dat wij er een jaarlijkse traditie van gaan maken, maar we hebben wel heel erg van een weekje vakantie in de zon genoten. We hadden een voor ons doen erg luxe hotel geboekt en alsof dat al niet gek genoeg was, een kamer gereserveerd in het VIP gedeelte. Dat had verschillende voordelen, maar het grootste was toch wel dat er alleen volwassenen mochten komen. Niet dat we iets tegen kinderen hebben, integendeel, maar ze een weekje kunnen ontlopen bij een zwembad, ontbijtbuffet en de dagelijkse high tea was toch wel erg prettig.
We konden het VIP gedeelte van ons hotel in komen met het pasje van onze kamer. Het VIP gedeelte, Club Volcan genaamd, was namelijk afgeschermd van de rest van het terrein met een hek. Stel je voor dat het gewone gepeupel er ook in zou kunnen komen! Maar goed, toen wij de eerste avond uit eten waren geweest en het poortje door wilden gaan, werkte ons pasje niet op de VIP poort. Gelukkig kwamen er VIP-genoten aangelopen die ons naar binnen lieten. De kamerdeur ging echter ook niet open en om bij de receptie te komen moest je....jawel.....door een poortje. Die ging dus ook niet open. Na even gewacht te hebben in de hoop dat er iemand aan zou komen om ons uit onze VIP gevangenis te bevrijden, moest ik toch echt Hennie een kontje geven, zodat ze over een muurtje kon klauteren om aan de andere kant van het hek te komen. Nieuw pasje gehaald, probleem opgelost.
Zoals gezegd hebben we een heerlijke week op Lanzarote gehad. In tegenstelling tot de gemiddelde Noor, die vooral hele dagen op het strand ligt te bakken, hebben we veel ondernomen. We hadden een auto gehuurd en hebben het eiland uitgebreid verkend. Op het strand of aan het zwembad liggen vinden we best wel fijn voor een middagje ofzo, maar om dat de hele week te doen is niks voor ons. We vonden vooral het vulkanische landschap en de onstuimige zee prachtig! Maar ook van de niet-toeristische dorpjes en de geweldige tapas hebben we erg genoten. Een superfijne vakantie!
Toen we terugkwamen was de maand december aangebroken en dus was alles hier al weer vollop in de kerststemming. We verbazen ons er nog steeds over hoe maf die Noren doen over kerst. Ik heb al eerder geschreven over de kerstproducten in de supermarkt en de overdaad aan lampjes en versieringen in en aan de huizen, maar volgens mij heb ik nog nooit geschreven dat ze hun gordijnen wisselen. Echt waar. Met kerst hangen de kerstgordijnen voor de ramen. Klinkt als een grap inderdaad, maar het is bloedserieus en ik heb menig lunchpauze meegemaakt waar het gaat over de de kerstgordijnen. Ik zweer het.
Ik ben in december nog even voor een bliksembezoekje naar Oss gereisd. Altijd fijn om mijn ouders even te zien!
Omdat we dit jaar in de kerst periode thuis waren, hadden wij ook een boom opgetuigd. En vooruit, er stonden van die trapjes voor de ramen en voor de grote ramen hadden we een lichtgevende kerstster opgehangen. Best gezellig eigenlijk.
Vanuit Oss kwam er weer een pakje vol met leuke en lekkere kadootjes! Ons favoriete kado was.....nou ja.....kijk maar.....arme Pukkie.
Met kerst waren we uitgenodigd bij Femke en Venise. Vriendin Ank was er ook. Altijd gezellig om bij elkaar te zijn. Op oud en nieuw begonnen we met het oliebollenfestijn bij Thea en Eelco. Die bakken elk jaar oliebollen voor de buurt en dit jaar kregen ze deskundige hulp zoals jullie zien. Na de oliebollen vertrokken we naar Laura en Pier, waar we met elkaar 2017 ingeluid hebben. Pier zette met een krachtige knal een lawine aan de overkant van de fjord in gang...echt waar....dus 2017 begon spectaculiar zullen we maar zeggen!
We krijgen regelmatig berichtjes met de vraag of het bij ons heel koud is en of er sneeuw ligt. Nou nee. We hebben wel wat koude dagen gehad en ook wel wat sneeuw, maar het mag eigenlijk geen naam hebben. Overigens waren we goed voorbereid op een strenge winter. Kijk maar. De houtvoorraad in onze kelder.
Op de spaarzame sneeuwdagen die we hebben gehad, zijn we er uiteraard wel even op uitgetrokken om te genieten!
Op de foto van ons huis zie je wel dat het maar een duistere bedoeling op Stokke is, zo overdag in de winter. Inmiddels is de zon weer boven de bergen uitgekomen en hebben we een klein uurtje per dag de zon op ons huis. Elke dag komen daar een paar minuten bij, tot we de zon straks weer de hele dag hebben. Heerlijk! Toch is het grappig om te merken hoe het wel of niet hebben van zon hier echt iets is waar mensen mee bezig zijn. Ik heb een collega die aan de zonkant van ons dal woont en die er een hoop lol om heeft dat ik in de schaduw zit terwijl zij op haar veranda een kopje koffie in de zon kan drinken. Ons gedeelte van het dal heet "schaduwzijde" en er zijn veel mensen die een moeilijke gezicht trekken als ze het hebben over het daar moeten wonen. Ik vind het wel meevallen trouwens, maar eerlijk is eerlijk.....als ik een stuk ga wandelen, zorg ik er wel voor dat ik dat ergens doe waar ik met de snufferd in de zon kan lopen.
In het kader van "weet wat je eet", hebben we de laatste tijd wat vlees gekocht van bekenden. Onze buren hebben een aantal Schotse hooglanders en ze gingen er een paar laten slachten. Via Facebook kwam de vraag of er mensen interesse hadden in het kopen van 10 kilo vlees van zo'n beest en dat hadden wij wel. Een paar weken later kwam de buurman een grote doos met keurig verpakt rundvlees brengen. Bakjes gehakt, stoofvlees, biefstukken en een grote rollade. En lekker dat het is! Bij Femke en Venise heb ik een paar kilo varken opgehaald. Als je je even over het idee heen zet dat je de karbonade die lekker in de pan ligt te bakken, een paar maanden eerder bij de dames door de wei zag rennen en wroeten, heb je er een heerlijk biologisch stukje vlees aan.
In januari hebben we Isold te logeren gehad. We kenden elkaar niet, maar Isold is de dochter van iemand waarmee ik bij de Ambelt heb samengewerkt. Isold zit op de vrije school en moest een week stage lopen. Ze wilde het liefst naar het buitenland en zo kwam via haar moeder de vraag bij mij terecht of ze een weekje bij ons mocht komen logeren. Dat vonden we natuurlijk prima. Hennie regelde voor haar een stageplaats bij een leuk koffietentje in Sandane en in de weekenden zijn we er lekker samen op uit gegaan. Hartstikke gezellig en Isold heeft een topweek gehad.
In februari is Jurgen een paar dagen op bezoek geweest. Hij is tot nu toe trouw elk jaar dat we hier wonen in februari deze kant op gekomen en dat is met name voor Hennie echt super. Jurgen is een van de mensen die ze best mist, dus hem een paar dagen om zich heen hebben is genieten voor Hennie. En....Jurgen heeft Hennie heel erg goed op weg geholpen met het realiseren van iets wat ze al langer wil, namelijk het opzetten van haar eigen bedrijfje! De mensen die facebook hebben, hebben wellicht "Gloppen Experience" al voorbij zien komen. Hennie gaat met Gloppen Experience mensen mee op pad nemen om ze Gloppen te laten ervaren. Vissen op het fjord, wandelen in de bergen, een tocht langs historische plekken, worstjes grillen in een grilhut en nog veel meer. Op dit moment zijn we druk bezig met het vullen van de website, maar het is super dat Jurgen Hennie het zetje in haar rug heeft gegeven dat ze nodig had om ermee aan de gang te gaan. Stoere liefie heb ik!
En het houdt maar niet op met het bezoek! In maart komen twee vriendinnen van de lagere school een weekendje deze kant op. Eigenlijk heb ik na de lagere school nauwelijks meer contact met ze gehad, maar via facebook zijn we elkaar weer op het spoor gekomen. We hebben elkaar al een jaar of 25 niet meer gezien en ik vind het echt geweldig dat ze deze kant op komen! In mei komen Karin en Jerry met de kinderen logeren en in juni Ellen en Wim en mijn ouders. We worden dus niet vergeten ondanks dat we een stukje noorderlijker zijn gaan wonen. Dat voelt wel heel erg fijn.
In april gaan we zelf nog een weekje naar Nederland. De kapper, de tandarts, de Sligro en uiteraard veel familie en vrienden staan weer op het programma. We hebben er al weer zin in. Hennie gaat in oktober twee weekjes alleen naar Nederland. Tussendoor gaan we zelf nog twee weken op vakantie in eigen land, met onze Puk. En in december staat een reis naar het noorderlicht en de walvissen bij Tromso op het programma. Klinkt goed lijkt me zo!
"Wel en wee" schreef ik aan het begin van dit blogje. Gelukkig is het nog steeds zo dat we vooral "wel" meemaken en dat het "wee" reuze meevalt. We gaan ervoor dat dat zo blijft!
Tot de volgende keer!
