Korte koppies

Natuurlijk missen we allerlei mensen sinds we hier wonen, maar iemand die we steeds harder gingen missen was onze vaste kapster, Wendy. Al jaren kwamen we in Deventer bij Wendy, zelfs toen ze vertrok bij de kapsalon waar ze werkte en voor zichzelf begon in een verzorgingstehuis. Tussen al het watergolven en het zetten van permanentjes in, knipte ze nog steeds onze haren. Dus toen het zover was dat we allebei staartjes, vlechtjes, schuifjes en knipjes konden zetten, moesten we er toch echt aan geloven. We moesten naar de kapper. En dringend ook…….

Gelukkig zit er bij Hennie een kapster uit Litouwen in dezelfde taalcursusgroep. En aangezien P en L (een Nederlands stel dat hier sinds maart woont, waarmee we het goed kunnen vinden en die ook in die taalcursusgroep zitten) ook dringend aan een knipbeurt toe waren, probeerden we een mooi dealtje te sluiten. Helaas was de kapster op de dag dat we hadden afgesproken ziek. Hennie, P, L en de kapster konden twee weken later op een maandag en toen zijn ze in de keuken van P en L alledrie keurig geknipt voor een beschaafd prijsje.
Els moest die maandag werken, dus zij was aangewezen op een Noorse kapsalon. Via via hoorden we dat in een bepaalde kapsalon een stagiaire werkt en als je je door haar laat knippen, scheelt dat een hoop geld. Een “gewone” knipbeurt kost al gauw tussen de €40 en €50. Die stagiaire kost ongeveer de helft. Aangezien er aan het kapsel van Els toch niet zoveel te verklooien valt, durfde zij het wel aan met die stagiaire. En terecht, want ze knipte nauwkeurig en om de haverklap kwam de “echte” kapster controleren of het wel goed ging. Het duurde wel even, want een beetje tempo zat er bij de stagiaire natuurlijk nog niet in. Maar ach……het was de vrije dag van Els.
En zo kunnen we nu allebei tenminste weer fatsoenlijk de straat op!

De vorige keer schreven we al dat we zouden worden uitgenodigd voor een avond met een aantal buurvrouwen. Dat evenement heeft afgelopen dinsdagavond plaatsgevonden. Het is een groep van 7 (met ons erbij 9) dames uit de buurt, die eens in de drie weken op dinsdagavond bij elkaar komen. Het bleken hartstikke leuke, gastvrije dames te zijn en we hebben ons goed vermaakt. De routine bestaat uit het samen eten van “kveldsmat” en het aansluitend nuttigen van (veel) koffie met taart of koek erbij. Kveldsmat bestaat uit één gerecht. Nu was het een goed gevulde soep, maar het kan ook brood met beleg zijn of iets dergelijks. We schrokken al een beetje toen we om 20 uur binnenkwamen en een prachtig gedekte tafel zagen. We hadden zelf namelijk al gegeten. Gelukkig volgde er geen 3 gangen diner en een kopje soep past natuurlijk altijd. En een stuk zelfgebakken chocoladetaart trouwens ook.
Na de soep kwamen bij een aantal de breiwerkjes tevoorschijn en werd er tijdens het kletsen, druk gehandwerkt. Het was een leuke avond! Het is fijn om wat mensen uit de buurt te leren kennen en het is natuurlijk weer een mooie manier om het Noors beter te leren beheersen. Gelukkig spreken deze dames goed verstaanbaar Nynorsk en niet het sterke dialect uit Breim (waar Els werkt). Dat lijkt soms écht een andere taal.

En om in de etenssferen te blijven, hebben we vorige week M en N op bezoek gehad. M is de baas van de gemeente (rådman heet dat hier) en Els heeft haar via LinkedIn leren kennen. Toen we hier in mei op oriënteringsbezoek waren, hebben we elkaar ontmoet en dat klikte erg goed. In december nodigde ze ons uit om bij haar te komen eten en toen hebben we haar goede vriendin N ook ontmoet. N komt oorspronkelijk uit Iran, maar woont al 47 jaar in Noorwegen. Omdat de avond bij M zo gezellig was, hebben we ze maar meteen bij ons uitgenodigd.
Els had wel weer eens zin om uitgebreid te koken en had een heerlijke tapasmaaltijd in elkaar gedraaid. Het menu zag er als volgt uit:
- Spaanse gehaktballetjes in tomatensaus
- Met geitenkaas gevulde en in bacon gerolde dadels met honing uit de oven
- Krieltjes met zeezout uit de oven
- Pittige scampi
- Kipreepjes in honing/sojasaus met sesamzaadjes
- Bietensalade met knoflookpuree
- Kleine tomaatjes met mozzarella en basilicum
- Basilicumflensjes met een vulling van rode ui en mascarpone
- Manchego met zongedroogde tomaatjes en knoflook
- Salsa van paprika, tomaat, limoen en koriander
- Zelfgemaakte pesto en kruidenboter
- Zelfgekocht brood en olijven
De foto’s ontbreken, maar het water loopt jullie ongetwijfeld op basis van de beschrijving ook al wel in de mond. Een dag later hebben we de restjes opgegeten en ook dat was helemaal geen straf!
N heeft ons en M uitgenodigd voor 22 maart. Ze is namelijk Bahai en op die dag begint voor de Bahai het nieuwe jaar. We vieren de 22^ste dus oud en nieuw op haar manier. We zijn benieuwd!
Helaas verhuist M in april naar Ålesund, maar ze heeft al gezegd dat we meer dan welkom zijn. En een logeeradresje in Ålesund is nooit weg, want dat is een hartstikke leuke stad.  

Hennie heeft onlangs een dag gewerkt op het gemeentehuis. Omdat Hennie is ingeschreven bij de NAV (arbeidsbureau), kreeg ze een mailtje met de vraag of ze een dag wilde komen werken. Tuurlijk wilde ze dat. Er moesten brieven in enveloppen gedaan worden. Toen er iemand niet kwam opdagen, heeft Hennie L gebeld en ook die kwam gezellig meewerken. Ondanks de verbazing over hoe bepaalde zaken op het gemeentehuis gaan en het werktempo van anderen, was het een leuke dag. Nu maar afwachten hoeveel kronen deze klus heeft opgeleverd. Daar heeft Hennie namelijk geen idee van.

En zoals degenen die Hennie op Facebook volgen al uitgebreid hebben gezien, heeft ze een dag geskied op Utvikfjellet! Het had gesneeuwd en de zon scheen heerlijk. En ondanks dat het jaren geleden was dat ze voor het laatst op de lange latten had gestaan, ging het best goed. Na een paar oefenafdalingen op de kinderbaan, durfde ze de grote mensen baan wel aan. De grootste baan was nog niet open. Daarvoor lag er nog te weinig sneeuw.
Omdat het hier wintervakantie was, was het erg druk en Hennie heeft zich goed vermaakt met het bekijken van de Noorse gewoontes op de skipiste. De commerciële toestanden die ze kent vanuit Oostenrijk en Frankrijk zijn hier in geen velden of wegen te bekennen. Mensen nemen hier zelf stoeltjes, tafeltjes, eten en drinken mee en vermaken zich uitstekend.
Helaas was de skipret van korte duur, want inmiddels lijkt het hier weer meer lente dan winter.

Odin heeft inmiddels bewezen een echte kat te zijn. Hij was heel even met Hennie mee naar buiten en in no time had meneer een dikke muis te pakken. Die werd vervolgens meegenomen de keuken in en onder de keukentafel met huid en haar verslonden. Hennie kon het nauwelijks aanzien en ook Els vond het gekraak van de muizenbotjes niet zo prettig om te horen. Maar keurig opgevoed als onze Odin is, heeft hij de hele muis opgegeten. Er was geen bloedspatje te bekennen op de vloer, terwijl die er toch echt op terecht gekomen waren toen het kopje van de muis afgebeten werd. 

Het vrij rond mogen lopen van de katten blijft een punt waarover we van mening verschillen. Van Els zou dat hier best mogen, maar Hennie is bang dat ze iets overkomt. Met name onze ouwe Puk gaat uitgebreid op onderzoek uit als we haar even los mee naar buiten nemen. We denken dat we die gerust een hele dag (en nacht) niet zien als ze buiten aan de wandel is. Odin scharrelt aardig in de buurt rond en laat zich makkelijk pakken. Die nemen we dus rustig los mee naar buiten, maar alleen als we zelf ook buiten zijn. En Hennie heeft natuurlijk ook best een punt, want er zitten hier een aantal verwilderde katten, vossen, slangen en grote arenden. De kans dat ze iets overkomt, is dus zeker aanwezig, maar ja……ze vinden het heerlijk om rond te struinen. Voorlopig blijven we hierover dus van mening verschillen…… ;-)

Deze foto van onze bergkast naast de badkamer willen we jullie niet onthouden. We zijn inmiddels heel goed geworden in het uitpluizen van reclamefolders en scoren van mooie aanbiedingen. En daardoor hebben we een leuke voorraad opgebouwd met Etosachtige producten.
Ook proberen we te besparen op stroom sinds we zo geschrokken waren van onze eerste energierekening. We gaan bijvoorbeeld veel bewuster om met de warmtepomp, die erg veel stroom verbruikt en we wassen alleen met echt volle machines. Gewone gloeilampen vervangen we door LED lampen en we doen niet mee aan de Noorse gewoonte om alle buitenlichten aan te laten. En jawel….de afgelopen stroomrekening was bijna de helft minder dan de eerste! Maar eerlijk is eerlijk, het is natuurlijk niet echt koud, dus we hebben de elektrische kachels een stuk minder hard nodig.

Zaterdag gaan we een dagje naar Ikea. De dichtstbijzijnde is in Bergen, dik 4 uur rijden hier vandaan. We hebben dat eerder gedaan, maar toen was het eigenlijk te kort licht en moesten we grote stukken in het donker (en de regen) rijden. Dat was geen pretje! Nu is het eigenlijk vanaf 7.30 tot 19 uur goed licht, dus durven we het er wel weer op te wagen.
We hebben een paar kastjes en andere dingen nodig, omdat we de tweede logeerkamer willen gaan afmaken. En tja….daarvoor slagen we toch echt het beste bij Ikea. En een stuk rijden in deze omgeving is verre van vervelend, dus we maken er gewoon een leuk dagje uit van.

Eind april komt vriendin B een paar dagen op bezoek. Zij koopt de Nederlandse auto van Els, komt ‘m halen en rijdt ‘m weer naar Nederland. Perfect opgelost, want invoeren is niet te betalen en met een Nederlands kenteken blijven rondrijden mag niet en is qua verzekering overigens idioot duur. Inmiddels zijn we dus op zoek naar een tweede Noorse auto, want we hebben hier echt twee auto’s nodig. En we willen er weer een met 4WD, want ook dat is nodig op de plek waar wij wonen. Hennie heeft met de Clio al twee keer vastgezeten voor het huis en de Noorse Suzuki trekt met z’n 4WD overal doorheen.
Verder komen misschien W en R op bezoek in april. W is een oud-collega van Els. Ook krijgen we in de zomervakantie gasten. Ome J komt met de camper, schoolvriend D van Hennie heeft een huisje geboekt in de buurt en de ouders van Els willen rond onze verjaardagen weer op bezoek komen. Verder zijn er aardig wat mensen die van plan zijn om te komen, maar waarvan we dat nog niet zeker weten. Maar wees welkom! Plek zat!

Sowieso genieten we van contact dat we met vrienden en familie hebben. Door Skype, Whatsapp, mail en vooral Facebook is het echt supermakkelijk om in contact met elkaar te blijven. Zo nu en dan krijgen we een kaartje of iets anders via de post en ook daar genieten we van. Gelukkig komen er ook wel eens verzoekjes om vanuit Noorwegen iets op te sturen. Zo lukte het vriendin D maar niet om in Nederland een goed regenpakje te vinden voor haar zoontje B. Nou….regenpakjes voor kinderen hebben ze hier meer dan genoeg! En goeie ook! Dus is afgelopen week dit vrolijke exemplaar naar Nederland op de post gegaan. 

Vriendinnen A en C die ook graag naar Noorwegen willen emigreren, vroegen om twee Noorse truien die ze zelf vanuit Nederland niet konden bestellen. Die zijn dus inmiddels ook besteld en gaan na bezorging hier, door naar Boskamp. Het schiet nog niet zo erg op met de verkoop van hun huis, dus vandaar dat ze behoefte hadden aan Noorse troosttruien.

Het gaat ons goed! De rust en de ruimte hier zijn heerlijk. Ook mede door de contacten die we inmiddels hebben opgebouwd, voelen we ons steeds meer thuis. En elke dag weer genieten we van het fantastische uitzicht uit ons raam in de woonkamer. Dat is echt op elk moment van de dag en met elk weertype geweldig!