På tur: Runde!

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken naar het eiland Runde. Dat ligt op een kleine 3 uur rijden bij ons vandaan en is beroemd om de vele zeevogels die er van april tot en met juni nestelen. Tijdens een koffiestop onderweg, zagen we een schip van de Hurtigruten onder de brug doorvaren. Een fraai gezicht! 

Eenmaal op Runde, zijn we eerst op de camping gaan vragen of er die dag ook een boottocht zou zijn, want vanaf het water zie je de kolonies met vogels natuurlijk beter. Runde is namelijk een soort rots, die hoog uit het water oprijst. De vogels zitten dus op de kliffen en zonder halsbrekende toeren uit te halen, zie je die niet goed vanaf boven. Helaas was het wat guur weer en zei de man van de camping dat er geen boottocht gepland was, maar voor de zekerheid lieten we toch ons telefoonnummer achter.

Wandelschoenen aan, rugzak vol proviand mee, fotocamera om de nek en hup.....onze klim naar boven begon. En een klim was het, jemig! Maar eenmaal boven waren de uitzichten fantastisch en zagen we de nodige vogels. Vooral Skua's lieten zich volop zien. Vanaf de kliffen zagen we papegaaiduikers, alken en Jan van Genten. We waren eigenlijk op een verkeerd tijdstip op de kliffen, want de meeste vogels zijn overdag op zee en komen pas 's avonds aan land. Maar ach....wat we zagen vonden we schitterend.

En toen ging iets na 14.30 uur de telefoon met het leuke nieuws dat er om 16 uur tóch een boottocht zou gaan. Het weer was opgeklaard en er waren nog een paar mensen die wel het water op wilden. Wij begonnen dus aan de wandeling terug en het ritje naar de haven. Els nam voor de zekerheid maar een Primatourtje en dat was maar goed ook, want er waren flinke golven en ons bootje leek af en toe meer op een Eftelingattractie dan op een bootje. 

Maar de boottocht bracht ons inderdaad dicht bij de vogels die op zee aan het vissen waren en de rotsen waar de Jan van Genten op nestelen. Dat laatste was een spectaculair gezicht, al was er een reëel risico op een reuzenflats op jas/broek/haar/gezicht/fotolens en in een van bewondering openstaande mond. Gelukkig ontkwamen wij aan het vuurpeloton van boven. 

De vogels (vooral papegaaiduikers en alken) die op zee aan het vissen waren fotograferen was zo goed als onmogelijk, vanwege de hoge golven en de beweging van het bootje. We hebben veel zee en lucht en wazige vlekken gefotografeerd. Als je goed kijkt op de foto die alleen zee lijkt, zie je de enige papegaaiduiker die ons een foto gunde. De rest vloog weg of dook onder. Koddige vogels om te zien, maar rampzalig om te fotograferen op zee. 

Toch laten we de foto's maar gewoon voor zichzelf spreken! Enjoy!