Triest

Ik zag dat het al meer dan een maand geleden is dat ik voor het laatst een blog geschreven heb. De tijd vliegt! Hoogste tijd voor een update uit het hoge noorden dus.

En ik kan niet anders dan eerst iets schrijven over onze lieve, grappige, niet al te slimme, knuffelige, snurkende, gezellige muizenvanger Odin, die we afgelopen maandag hebben moeten laten inslapen.

In het weekend werd hij ziek en dat ging in rap tempo van kwaad naar erger. In Sandane is een prima dierenarts voor huisdieren, maar zij was dat weekend helaas niet in Sandane en kon ons dus niet helpen. Anders zou ze dat zeker gedaan hebben, want ze vindt het geen punt als we ’s avonds of in het weekend contact opnemen als er écht wat is. Er was wel een dierenarts met weekenddienst, maar die had vooral ervaring met vee. Maar goed, het was zo beroerd dat we toch maar naar haar zijn gegaan. Zij legde Odin aan een infuus met een soort zoutoplossing en nam röntgenfoto’s. Ze durfde niet goed de beslissing te nemen om hem in te laten slapen (wij waren eigenlijk al wel zover namelijk…..) en kon ook niet aangeven wat het probleem was. We moesten dus echt een dag later met hem naar onze eigen dierenarts.

Die luisterde naar zijn hart en longen, bekeek de röntgenfoto’s en zei dat er eigenlijk maar één optie was. Hij had vocht in zijn longen, zijn lever deed het niet meer, zijn nieren waren veel te groot en in zijn buikholte zat allemaal vocht. Waarschijnlijk is de hartaandoening die hij had hem fataal geworden en is door het langzaam uitvallen van het hart, schade aan andere organen ontstaan. Toen ze hem de injectie gaf om hem in te laten slapen, was het meteen gebeurd. De spuit was leeg en zijn ademhaling en hart stopten meteen.

De pijn die hij zondagavond had was echt hartverscheurend, dus voor Odin is het goed dat het voorbij is. Maar jeetje wat missen we hem zeg! Het is raar leeg in huis en we missen al zijn vaste gebruiken. Als we ’s morgens gingen douchen moest hij er altijd bij zijn. Niet voor de gezelligheid, nee….om zo breed mogelijk op de vloer met vloerverwarming te liggen. Lekker warm. Als hij de auto aan hoorde komen, zat hij vaak eerst bij het ene raam te kijken hoe we eraan kwamen en daarna bij het andere raam te kijken hoe we parkeerden. Hennie heeft heel wat met hem gewandeld, want hij liep gezellig mee als je in de buurt van het huis ging wandelen, even post ging halen of in de tuin aan het klooien was. Als ik aan het koken was, zat hij op de keukentafel de boel te bestuderen. En er was niks fijners dan ’s morgens al spinnend bij één van ons onder het dekbed te kruipen.

Afgelopen dinsdag hebben we hem begraven op Skår, waar we eerst woonden. Het was zo leuk om te zien hoe hij zich daar in no time ontpopte van een Deventerse huiskat naar een heuse muizenvangende erfkat. Het is een beetje sentimenteel misschien, maar wij vonden het fijn om hem te begraven op de plek waar hij het duidelijk heel fijn heeft gehad.

En onze oude dame Puk lijkt hem ook echt te missen. Ze loopt regelmatig rond te mauwen en is veel onrustiger dan normaal. En ze was altijd al aanhankelijk, maar nu plakte ze helemaal zo ongeveer aan ons vast. Maar goed, misschien reageert ze ook wel op onze gemoedstoestand. Anyway….we hopen maar dat zij het nog een paar jaartjes vol gaat houden.  En Odin heeft een warm plekje in de harten van ons alledrie, dat is zeker!

Genoeg verdrietigheid, er zijn ook wel leuke dingen te vertellen!

Zo waren we op 9 mei 15 jaar getrouwd. Geregistreerd partner eigenlijk, maar voor ons is dat hetzelfde. Voor de Noorse instanties gelukkig ook trouwens. Het was een prachtige dag, dus we besloten om naar de kust te gaan. Onderweg naar de vuurtoren van Kråkenes zagen we een mooi zandstrand, dus toen we bij de vuurtoren geweest waren, zijn we daar nog even lekker gaan rondstruinen. De vuurtoren ligt prachtig op de rotsen en we hebben ons voorgenomen om er een keer te gaan overnachten (dat kan namelijk) als er storm voorspeld is. Dat moet wel heel spectaculair zijn denken we.

Ook is ons bootje weer uit de winterstalling bij Laura en Pier gehaald. We willen ‘m nog een beetje opknappen voor we hem in de fjord leggen, dus daarom staat hij nu bij het huis. Ook hebben we besloten dat we een nieuwe motor gaan kopen, want het geëmmer met deze zijn we wel een beetje zat. Elke keer als we zin hadden om te gaan varen, was het maar afwachten of Hennie dat ding aan de praat kreeg. Afijn….een aantal van jullie heeft dat tijdens een bezoekje aan ons aan den lijve ondervonden. Maar goed, een nieuwe motor kost een kleine vijfduizend euro, dus dat vinden we nogal een forse uitgave.

Ook zonder bootje hebben we de eerste vissen al weer uit de fjord gehengeld. In de buurt van waar Thea en Eelco wonen is een aanlegplaats waar houten stammen geladen worden op grote schepen. En als er grote schepen kunnen aanleggen, moet het er diep zijn dachten wij zo. En waar het diep is, daar zit vis. Nou…..dat klopte. We hebben een flink aantal vissen gevangen, maar alles wat te klein was om op te eten hebben we weer terug gezet. Alhoewel “we” niet helemaal het goede woord is in dit verband, want mevrouw Siesling vindt vissen hartstikke leuk en ze is er bloedfanatiek in, tot er één bijt. Soms haalt ze ze zelf naar binnen, maar als ze te zwaar zijn moet ik dat doen. Van het haakje afhalen durft ze ook niet en terwijl ik dat doe staat ze eroverheen gebogen te kijken. Als de vis wat ongelukkig gehaakt is en het is lastig om het haakje eruit te halen, worden er meelijwekkende geluidjes gemaakt en af en toe zelfs hardop uitgesproken hoe zielig ze het vindt (vis dan niet denk je dan…..). En doodmaken en de ingewanden eruit halen is natuurlijk HELEMAAL niks voor haar. Stel je voor. Maar eerlijk is eerlijk, ze is wel heel goed in het aangeven van een handdoek, het knuppeltje om ze dood te slaan en het mes om ze mee open te snijden. Dat wel.

Eind april ben ik samen met collega Katrin drie dagen in Trondheim geweest voor een cursus. Dat was natuurlijk verre van vervelend, want ik vind Trondheim een hartstikke leuke stad. En Katrin is prima gezelschap bovendien, dus we hebben ons wel vermaakt. De cursus (over een bepaalde spraaktest voor jonge kinderen) was niet zo boeiend, maar ach….bijzaak. Mijn naam goed spellen blijft toch wel een uitdaging hier bleek maar weer……

Ook hebben we begin mei de afsluitende twee cursusdagen gehad van een reeks van zes cursusdagen in Førde over multiculturaliteit en meertaligheid bij kinderen gehad. Die cursus was alleen voor mensen die bij de PPT werken en ik moet zeggen dat het thema in mijn dagelijkse werk behoorlijk actueel is. Zowel voor de cursus in Trondheim als die in Førde moest een flinke portie “huiswerk” gemaakt worden met nogal weinig tijd om het in te leveren. Dat betekent dat ik in de afgelopen twee weken zowaar nogal eens in het weekend of op een vrije dag heb zitten werken.

Eén van die vrije dagen was afgelopen donderdag. Hennie had goed ingeschat dat ze van mij die dag niet veel gezelligheid hoefde te verwachten, dus die had met Thea afgesproken om  een dagje naar Femke en Venise in Lauvstad te gaan. Die hebben inmiddels een wei vol lammetjes, waarvan er een paar met de fles gevoerd moet worden, dus Hennie was helemaal in haar element!

En een poosje terug zag Hennie zowaar rendieren op de Utvikfjellet. Ze staken gewoon de weg over.

Volgende week zaterdag hebben we een nacht een campinghutje gereserveerd op het eiland Runde. Op Runde zitten in deze periode heel veel zeevogels te broeden en die komen in de avond terug van zee, dus dan kun je ze het beste zien. Vorig jaar zijn we een dagje op Runde geweest en dat vonden we geweldig, al zei iedereen dat je er eigenlijk ’s avonds moet zijn. Toen hebben we ons dus voorgenomen om er nu weer naartoe te gaan en er dan een nachtje te blijven slapen. We verheugen ons er al op! En we hopen dat de weergoden een beetje meewerken, want om de vogels te zien moet je de rots op lopen/klimmen waar Runde uit bestaat en dat vinden wij niet-Noren niet zo grappig in de regen.

Ook hebben we al een aantal prachtige voorjaarsdagen gehad, waardoor de fruitbomen al mooi in bloei staan en overal bloemen tevoorschijn komen. Een prachtige periode!