Groen(te)

As we speak zit ik heerlijk buiten in het zonnetje een nieuw blogje te typen. Ik hoor allerlei vogeltjes kwetteren, achter me ruist de waterval en verder hoor ik….helemaal niks! We hebben al een paar dagen heerlijk zomerweer gehad en ook de voorspellingen voor komende week beloven veel goeds. We hopen dat het volgend weekend ook mooi is, want dan gaan we met onze overbuurtjes uit Deventer een paar dagen naar vogeleiland Runde.

Het zomerweer doet ook wonderen voor mijn groentetuintje. De eerste tomaatjes en radijsjes kunnen vandaag wel geoogst worden en de peultjes moeten nodig opgebonden worden. Wat betreft die tomaatjes moet ik eerlijk bekennen dat ik die niet zelf opgekweekt heb. Bij het tuincentrum hadden ze prachtige tomatenplantjes staan en die verleiding kon ik niet weerstaan. Maar goed…..ze hebben hier wél kleur gevangen en er komen er nog veel meer aan zo te zien. Aan de rand van de veranda heb ik bakken met aardbeienplantjes gehangen en die zitten volop in de knop. Dat belooft veel goeds!

Naast eetbaar goed, zijn we ook druk in de weer geweest met viooltjes en margrieten, dus het is een kleurrijke bedoeling bij onze voordeur.

Iets minder gelukkig zijn we met al het gras en onkruid rond ons huis. Omdat de grond zo ongelijk is, is het nauwelijks te maaien met onze elektrische grasmaaier. Gelukkig maait onze huiseigenaar het land rond ons huis met de tractor en hij is zo vriendelijk om zo dicht mogelijk langs ons huis te maaien (hij zal wel in de gaten hebben dat wij niet zo van die grasmaailiefhebbers zijn….), maar alsnog blijven er behoorlijke stukken over die we zelf moeten doen. We hebben ook een soort bosmaaier met een accu, maar dat schiet niet echt op. Als je een vierkante meter gemaaid heb, is die accu leeg. Gisteren kregen we er zo’n sik van, dat Hennie in haar tuinkloffie in de auto stapte en een bosmaaier met benzinemotor heeft gekocht. Officieel mag je op zondag geen herrie maken, maar vandaag gaan we toch echt even de verplichte zondagsrust verstoren. Onze buren doen daar vast niet moeilijk over, aangezien de ene op zondag rustig met z’n tractor heen en weer scheurt en de andere vorige week zondag zelf aan het grasmaaien was.  

Wellicht vraagt iemand die de foto’s van de bloemen bij de voordeur bekeek zich af waarom daar een stoel staat met een kussen erin en een handdoek eroverheen. Nou…..dat is de slaapplek van de poes die ons in september vijf kittens kado gaf. Eerst gaven we haar nog eten in de schuur, maar toen ik op een dag ontdekte dat meerdere zwerfkatten uit de buurt zich daar tegoed aan deden en zij zich nog nauwelijks durfde te vertonen, hebben we onze aanpak gewijzigd. We hebben haar geleerd dat ze eten krijgt als ze bij de voordeur komt. En dat heeft ze uitstekend begrepen, want ze is nu de hele dag rond ons huis te vinden. Ze ligt op de stoel in de zon, in de schaduw onder de auto of zit op het trapje om zich heen te kijken.

Inmiddels is ze zo aan ons gewend geraakt, dat we haar sinds een dag of twee zelfs al kunnen aaien. Eerder deinsde ze terug als je haar aanraakte, maar nu geniet ze van het gekriebel op haar koppie en gaat ze er zelfs al van spinnen en kwijlen als je haar aait. Omdat de huisarts heeft ontdekt dat ik allergisch ben voor katten, gaan we haar niet in huis nemen. Puk mag uiteraard haar oude dag nog bij ons slijten, maar daarna komt er geen kat meer. Ik heb afgelopen week contact gezocht met de dierenbescherming en we hebben afgesproken dat zij haar voor de winter komen ophalen en dan een goed huisje voor haar gaan zoeken waar ze verder gesocialiseerd kan worden. Net als in Nederland is de zomer de drukste tijd voor de dierenbescherming, dus ze waren al lang blij dat ze in de zomerperiode nog rustig hier kan blijven. En zeg nou zelf, is het geen scheetje?

Vorige week zaterdag zijn we in de buurt van de Westkaap naar een theatervoorstelling geweest in de open lucht. Het ging over de bekering van de inwoners uit dat gebied naar het christendom. Dat het stuk nou niet echt geweldig was, werd helemaal goed gemaakt door de fantastische omgeving waar het zich afspeelde. En met prachtig weer, een picknick op een schitterende plek met uitzicht over zee voor de voorstelling én een heerlijk diner na afloop in Måløy, was het wederom een topdag!

We genieten er eigenlijk in elk jaargetijde van hoe prachtig de omgeving hier is, maar nu in het voorjaar met dit stralende weer is het toch wel extra fraai. Op de bergtoppen ligt nog sneeuw, alle watervallen en riviertjes donderden met een hoop geweld naar beneden, alles is weer fris groen, de wilde bloemen groeien volop en de weilanden staan vol met schapen en lammetjes. Én….last but not least….grillmaster Hennie kan haar lol op met haar nieuwe bålpanne!