Sinds woensdagavond bivakkeren we in het huis van onze lieve buurman Paul. Het is heerlijk om de laatste dagen in Nederland in het comfort van zijn huis door te brengen en ook voor onze Puk en Odin is dat het meest ontspannen. Die weten nog niet dat ze morgen vastgeklikt worden op de achterbank en daar dan drie dagen moeten blijven zitten (behalve de nachten natuurlijk). We zijn erg benieuwd hoe dat zal gaan!
Puk was misschien toch wel liever opgestuurd…..postzegel erop….klaar!
Het was een slimme zet om een container voor grof vuil voor het huis te laten plaatsen. We hadden een kleine besteld, maar die waren allemaal uitgeleend en dus kregen we voor hetzelfde bedrag een maatje groter. En dat was maar goed ook, want er kwam meer zooi uit ons huis dan we hadden voorzien. En zo’n container blijkt ook een prima “winkeltje” voor allerlei mensen, want regelmatig werd er tussen onze rommel gegraven en nog wat meegenomen. Helaas vonden we er ’s morgens ook wel eens wat in wat toch echt niet van ons was, maar vooruit, we vonden het knap handig! En de buurkinderen keken hun ogen uit toen de volle container afgelopen woensdag werd opgehaald. Het deed ons sterk denken aan die reclame van “takelwagen, takelwagen….”.
Gisteren heeft het verhuisbedrijf onze spullen opgehaald.
In een kleine 2,5 uur was alles in de vrachtwagen geladen. Waar wij al met
moeite één verhuisdoos een trap op of af zeulden, pakten de verhuizers er
gewoon twee tegelijk. Alsof het niets was! Zaterdag vertrekt de vrachtwagen naar Noorwegen en naar verwachting is
deze dinsdag bij ons nieuwe huis. Mits de douane geen illegale artikelen ontdekt trouwens,
want dan mogen we naar Oslo rijden om de boel zelf in te klaren en de boete te
betalen. Dat zou niet echt grappig zijn natuurlijk…..
Nadat de verhuizers vertrokken waren hebben we het huis
nog even gepoetst en een flesje wijn met een aardig kaartje erbij klaargezet
voor de nieuwe bewoners. Afscheid nemen van het huisje waar we bijna 14 jaar zo
fijn hebben geleefd viel ons allebei wel zwaar. Het is dat het niet in de
vrachtwagen past, anders hadden we het huis graag meegenomen en op de plek van
ons Noorse huis gezet. Nadat we vanmorgen de meterstanden hadden opgenomen en
voor de allerlaatste keer de deur achter ons dichtgetrokken hadden, hebben we
bij de notaris de sleuteloverdracht gedaan. De nieuwe bewoners zijn al druk
bezig in “ons” huis, terwijl we in het huis van Paul dit verhaal schrijven. Het
doet ons wel goed dat ze net zo verliefd zijn op het huis als dat wij dat waren
toen we er kwamen wonen (en nog steeds zijn eigenlijk). Hopelijk worden ze er
net zo gelukkig in als dat wij dat altijd zijn geweest.
En verder stonden de afgelopen twee weken natuurlijk in
het teken van afscheid nemen. We kijken met een goed gevoel terug op onze
afscheidsborrel bij Dok H2O, waar ongeveer 115 vrienden en familieleden waren.
Els heeft een warm en ontroerend afscheid gehad op haar werk. Haar collega’s
hadden er heel veel werk van gemaakt en er waren hilarische en emotionele momenten.
Hennie heeft met pijn in haar hart afscheid genomen van haar jongeren, M. en
J.. Na jaren van begeleiden is er toch een sterke band ontstaan, dus het
afscheid nemen was voor haar en M. en J. zelf niet eenvoudig. En verder zijn we
nog bij verschillende mensen gaan eten, zijn mensen bij ons geweest en vanavond
drinken we met een paar goede buren nog een flinke borrel op ons vertrek. En we
denken dat wanneer we morgenvroeg om 7 uur écht gaan vertrekken, er zeker een
aantal buren staan te zwaaien.
We zijn wel blij dat we morgen gaan vertrekken. We zijn
er inmiddels wel aan toe, zeker nu we ons huisje kwijt zijn. Natuurlijk gaan we
een heleboel mensen heel erg missen en ook zullen we nog wel eens verlangend
terugdenken aan de Brink in Deventer, waar we op een mooie zomeravond graag op
de Brink mochten zitten met een biertje of wijntje erbij. En even op de fiets naar de
markt is er straks ook niet meer bij. Ten eerste omdat er geen markt is en ten
tweede omdat we niet echt in een fietsvriendelijk gebied wonen (qua bergen). We
zullen wel gaan ervaren of hetgeen we ervoor in de plaats krijgen opweegt tegen
hetgeen we achterlaten. We hebben er in elk geval heel veel zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten