Een (nog) langer verhaal dit keer!

Na een winterperiode waarin het eigenlijk te warm was voor Noorse begrippen (en Nederlandse), breken nu weken aan waarin vorst wordt voorspeld. De voorspellingen geven voorlopig geen sneeuw aan, maar vrieskou met een lekker zonnetje. We merken ook echt dat de dagen gaan lengen, dus het gaat de goede kant op! En de komende twee weken schijnt er een grote kans te zijn op noorderlicht, dus we duimen dat we dat te zien gaan krijgen. Tot nu toe is dat namelijk niet gelukt. De drie factoren die nodig zijn om een kans te maken op het ontstaan van noorderlicht zijn: veel zonneactiviteit, vorst en een heldere nacht. En laten die drie factoren de komende dagen nou precies aanwezig zijn! Het lastige is alleen dat je wel kunt voorspellen wanneer de omstandigheden gunstig zijn voor noorderlicht, maar niet wanneer het ook echt ontstaat. Dat blijft een kwestie van geduld en veel geluk.

Vandaag was het een prachtige dag. Vanmorgen besloten we om boodschappen te gaan doen in Nordfjordeid. Dat is een plaatsje dat nét wat groter is dan Sandane, waar de supermarkten ook nét wat groter zijn en waar je dus nét een groter assortiment hebt. Het is hier maar een kilometer of 20 vandaan en je moet even met de ferry het fjord oversteken. Die gaat elk half uur en het is een ervaring die echt bij autorijden in het fjordengebied van Noorwegen hoort. Je kunt er gewoon niet omheen. Eén van de eerste dingen die we hebben aangeschaft toen we hier kwamen wonen is een ferrykaart, waarmee je fikse korting krijgt op elke overtocht. Op die kaart staat een tegoed en bij elke overtocht wordt de kaart gescand en het bedrag van je tegoed afgetrokken. Gaat snel en scheelt gedoe met muntjes. En tja…..die korting spreekt ons natuurlijk het meeste aan. We blijven tenslotte toch Nederlanders.

En dat we Nederlanders blijven blijkt ook uit het feit dat we nauwkeurig alle reclamefolders uitpluizen en gretig gebruik maken van aanbiedingen. Vooral op die van onze favoriete winkel, de Europris, zijn we gek. Topaanbiedingen hebben ze daar! Zo waren op 2 januari de geperste houtpulverblokken voor de houtkachels in de aanbieding. Normaal zijn die NK 29,90 kronen en op 2 januari maar NK 10! In een pak zitten er 12 en ze branden supergoed. Dus……inslaan maar! Hennie had er 20 gehaald en Els op terugweg van haar werk nog 12. Vandaag waren we in Nordfjordeid ook in de Europris en hebben we wasmiddel ingeslagen. Scheelde ook enorm! Het nadeel van de Euopris is trouwens hetzelfde nadeel als dat van Ikea. Als je erheen gaat zonder dat je iets nodig hebt, kom je tóch met een volle kar naar buiten. En dan heb je ook nog het gevoel dat je geld bespaard hebt.

In Nordfjordeid hebben we even gezellig een broodje gegeten met onderstaand uitzicht. En ook in de rij bij de ferry was het uitzicht geweldig!

Sinds 2 januari werkt Els als pedagogisk leiar bij Breimbarnehage waar ze in november en december invalwerk heeft gedaan. Ze werkt 4 dagen, die zijn verdeeld over de drie afdelingen met kinderen van 0 tot en met 3. De pedagogisk leiar is samen met de førskolelærar (voorschoolse leraar) verantwoordelijk alle organisatorische en inhoudelijke dingen van de afdeling. Maar op de afdelingen waar Els werkt, is de rest van de dagen van de week een vaste pedagogisk leiar aanwezig, dus ze hoeft het wiel niet uit te vinden. Heel fijn. Als je zo verdeeld werkt, is het wel ingewikkeld om een band met de kinderen op te bouwen. Dat is wat minder fijn.

De routine bestaat uit:
- ontbijten met de kinderen (dat nemen ze zelf mee)
- binnen spelen
- buiten spelen (als het kouder is dan -10 blijven ze binnen, anders niet)
- lunchen (dat verzorgt de barnehage)
- een deel van de kinderen gaat slapen en de rest speelt vrolijk verder
- brood en fruit eten (brood nemen ze zelf mee, fruit verzorgt de barnehage)
- spelen
- opgehaald worden
- doorlopend: luiers verwisselen, snotneuzen afvegen en toetjes schoonpoetsen

Terwijl de kinderen spelen, moet je als volwassenen begeleiding bieden in hun samenspel en gedrag. Verder gaat elke groep één keer in de week “på tur”, oftewel: op stap. Dat kan variëren van een stukje de berg op of het bos in lopen en daar lekker spelen. Alle kinderen nemen dan een broodtrommeltje mee in hun eigen rugzakje en tussendoor eet je dan samen. Hartstikke leuk en ze genieten daar echt van (Els ook trouwens). Ook heeft de barnehage kippen en een groentetuin, dus ook daar moet met de kinderen mee en in gewerkt worden. En natuurlijk zijn er activiteiten zoals koken en knutselen.

Het salaris is trouwens prima. Els heeft in november en december 63 uur gewerkt als assistent en dat leverde ruim €1000 netto op. Nu zit ze in een hogere salarisschaal en werkt ze 30 uur in de week. Een werkdag heeft maximaal 7,5 uur, waarvan een half uur pauze. Els begint om 8.30 en stopt om 16.00 uur. Ze zijn heel strikt met de tijden. Als je overwerkt (zelfs al is dat maar 5 minuten), moet je dat opschrijven en krijg je dat gecompenseerd in vrije tijd. Dat is wel even een ander verhaal dan ze gewend is vanuit Deventer of Almelo. Stressvol is deze baan helemaal niet voor Els, maar wel supervermoeiend. De hele dag omringd zijn door kinderen (en kindergeluid/-lawaai), maar vooral door de Noorse taal, kost veel energie. Maar ze vindt het op zich prima te doen. Haar contract is op basis van vervanging en loopt tot half mei. Daarna is het even afwachten of er voortzetting kan plaatsvinden. Haar baas verwacht van wel, maar houdt (heel verstandig) een slag om de arm.

Hennie heeft afgelopen week een sollicitatie verstuurd naar de Tine. Dat is een grote zuivelfabriek in de buurt. Ze zoeken een productiemedewerker op de afdeling waar ze melk en room in pakken doen. Precies wat Hennie op dit moment ziet zitten. Onze contactpersoon van de gemeente heeft ook zijn best gedaan om Hennie naar voren te schuiven, dus hopelijk heeft zij binnenkort ook werk. Je weet natuurlijk niet of er mensen solliciteren die meer ervaring hebben, een gerelateerde opleiding gedaan hebben en of het minimaal beheersen van de taal door Hennie een issue zal zijn. Afwachten dus. We proberen er maar niet al te veel op te hopen……..

Gelukkig heeft Hennie een leuke activiteit gevonden. Ze neemt Pukkie mee uit wandelen. Dat vinden ze allebei geweldig! Omdat er een aantal zwerfkatten in de schuur op het erf wonen, durven we de katten niet goed naar buiten te laten. Met name Hennie is bang dat ze gaan vechten en gewond raken of dat die zwerfkatten allerlei ziektes bij zich hebben. Maar een wandelingetje op z’n tijd kan natuurlijk ook! Al is onze Puk wel kieskeurig. Ze wil de deur niet uit als er sneeuw ligt, heeft er zichtbaar minder zin in als het koud is of hard waait en denk maar niet dat mevrouw met haar pootjes door de modder wil lopen.

Vorige week zaterdag hebben we een gezellig etentje gehad bij Marit. Marit is de rådmann van de gemeente. De rådmann is de baas van de gemeente en Els heeft in het voorjaar via Linkedin contact met haar gelegd. Toen we hier afgelopen zomer waren, hebben we elkaar ontmoet en dat klikte prima. We vonden het dan ook hartstikke leuk om door Marit uitgenodigd te worden voor een etentje. Ze had ook een vriendin uitgenodigd die oorspronkelijk uit Iran komt, maar al 40 jaar in Noorwegen woont. Het eten was heerlijk en we vonden het allebei leuk en fijn om weer eens zo’n avond met goede gesprekken en veel humor te hebben gehad. Die hebben we samen natuurlijk ook wel, maar met andere mensen erbij is dat zo af en toe tóch ook wel fijn. Binnenkort komen beide dames bij ons eten. Helaas verhuist Marit binnenkort naar Ålesund, maar we zullen zeker contact met elkaar blijven houden.

Ook hebben we inmiddels onze dure expatverzekering uit Nederland vervangen door een Noorse verzekering. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten. Helaas viel de stroomrekening zwaar tegen, dus we zijn nu waar mogelijk aan het besparen op stroom. Stroom betaal je hier per maand, dus zuiniger omgaan met stroom, merk je (als het goed is) snel. Gas heb je hier niet en water is gratis (we hebben een eigen bron), dus op zich valt het al met al nog steeds goedkoper uit dan we gewend waren.

En sommige dingen blijven gratis en tegelijkertijd onbetaalbaar………

Tot de volgende keer!