Het bezoek aan de westkaap begon met een reddingsactie. Er is namelijk een museum, maar dat was vanwege verbouwing gesloten. Om die reden stond er een groot hek om het hele terrein. Buiten dat hek liepen een heleboel schaapjes, maar binnenin zat één blèrend lammetje. Die was er blijkbaar wel in gekomen, maar kon er duidelijk niet meer uit. Ook mamaschaap maakte vanaf een afstandje een hoop lawaai. Dat hek was niet op een normale manier open te krijgen en dus kroop acrobaatje Siesling er onderdoor, om het van binnenuit open te maken. Dat kon door het losmaken van een hoop touw, waarmee het hek aan het gebouw zat vastgeknoopt. Vervolgens kon één deel van het hek opgetild en opengezet worden. Maar ja.......dat kleine beestje snapte natuurlijk niks van onze bedoelingen en raakte hoe langer hoe meer in paniek. Gelukkig kwamen er drie Noren, die zo vriendelijk waren om te helpen en uiteindelijk liep het lammetje zichzelf vast tussen twee hekken en konden we 'm oppakken en buiten het hek weer loslaten. En daar rende hij als een speer naar mama om te drinken. Zo.....nu konden we gewoon gaan genieten van ons bezoek, want met zo'n zielig beestje in de buurt lukt dat natuurlijk niet.
Op het museum van de westkaap hangt zo'n bord waar iedereen natuurlijk een foto van wil maken, maar de bouwvakkers hadden er nogal onnozel een stapel bouwmateriaal voor gelegd. Maar goed.....we waren er dus echt! De westkaap is een hoge rots, waar vandaan je werkelijk een fantastisch uitzicht rondom hebt.
Vanaf de westkaap zagen we een inham met prachtig, helder water, dus toen we de steile, smalle weg naar beneden weer overwonnen hadden, zijn we daar naartoe gereden, Honningsvåg. Inderdaad was het water van dichtbij ook superhelder en de wolkenluchten zijn deze dag ook bijzonder fraai.
Aan de andere kant hadden we óók een mooie inham gezien, dus die stond als volgende op het programma. Daar (Ervik) bleek een kerkhofje te zijn, met hele oude, metalen kruisen. En......een geweldig zandstrand! En omdat het zonnetje zo heerlijk scheen, hebben we daar dus een flinke poos gezeten (Hennie) en gelegen (Els).
Vervolgens reden we door naar Hoddevik, waar een bekend surfstrand is. De afdaling naar het strand met een serie fijne haarspeldbochten was leuker dan het strand zelf. Het was er wel superdruk met surfers, maar wij vonden het strand bij Ervik veel mooier. Toen we net goed en wel bij het strand van Hoddevik aan een meegenomen bak fruitsalade zaten, begon het te gieten.
Via Selje reden we naar Måløy, waar we een soort van Thais eten gegeten hebben. Het leek er wel op, maar was veel te zout naar onze smaak. Dat is ook zo bij de Chinees waar we wel eens eten, dus misschien denken ze hier dan Aziatisch eten vooral zout moet zijn. Beetje jammer, maar goed.
Omdat het inmiddels weer opgeklaard was, reden we na het eten door naar de Kannensteinen, die in de buurt van Måløy ligt. In het avondlicht én met een oud zeilschip op de achtergrond, was de steen zeer fotogeniek.
En we waren zo lekker op dreef, dat we óók nog maar even naar de vuurtoren van Hendanes klauterden.
De vuurtoren van Ulvesund stelde niks voor, maar het dorpje lag er weer fraai bij. En ze hebben iemand die creatief bezig is met brievenbussen.
Wederom een topdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten