Ouwe taarten

Inmiddels zijn we allebei een jaartje ouder en heeft Els “The magic 40” gepasseerd. Eerlijk gezegd is het verschil niet te merken (althans niet door Els zelf....), maar het was in elk geval aanleiding voor een gezellig feestje!

Afgelopen vrijdag kwamen de ouders van Els bij ons aan voor een logeersessie van een paar dagen. Het was fijn om elkaar weer te zien, want dat was knap lang geleden. Hennie had de ouders van Els in mei nog gezien, maar Els voor het laatst met kerst. Els kon ’s middags wat inmiddels al gedraaide overuren opnemen, zodat we heerlijk konden gaan wandelen op de Utvikfjellet. Omdat het de dagen daarvoor flink had geregend, waren we aangewezen op een plek waar een fatsoenlijk pad is. Op “onze” berg bestaat het wandelpad uit grote stenen en veel modder, aangezien het regenwater ook dat pad kiest om naar beneden te stromen. Dat leek ons dus minder geschikt, maar op de Utvik was het wederom prachtig. En….het zonnetje dat we even hadden moeten missen scheen weer volop.

De volgende dag was Hennie jarig en na het overhandigen van de kado’s tijdens het ontbijt, hebben we het gletjsermuseum, een gletsjer en een grote waterval in de buurt van Sandane bezocht. ’s Middags na thuiskomst moesten er voorbereidingen getroffen worden voor de ambitieuze verjaardagstaart die Hennie voor Els wilde maken. Gelukkig is de moeder van Els een ervaren keukenprinses, dus dankzij haar bakkunsten lukte de bodem voor de taart zowaar. Ondanks het verkeerd instellen van de oven door Hennie, die in de keuken eigenlijk niet helemaal op haar plek is…… ’s Avonds werd Els op tijd naar bed gestuurd en die kon maar niet in slaap komen door het geluid van getimmer en gedoe beneden.

Zondags werd Els beneden verrast (nou ja….verrast….) door de nodige versierselen met 40 erop. Er hingen slingers en ballonnen, er was toiletpapier in omloop met 40 erop, er lagen viltjes op tafel met 40 en er hingen linten met dat fraaie getal erop. Na overhandiging van de kado’s (een dag te vroeg eigenlijk) werden voorbereidingen getroffen voor een feestje. Vriendin Laura kwam op tijd om te helpen met het afmaken van de taart en vanaf een uurtje of twee druppelden ook de rest van de gasten binnen. De huiskamer zat vol met lieve Noorse en Nederlandse mensen die we hier hebben leren kennen. Achteraf realiseerden we ons hoe bijzonder het eigenlijk is dat we in een betrekkelijk korte tijd al zulke fijne contacten hebben opgedaan. Natuurlijk missen we mensen in Nederland, maar we zijn blij dat we deze mensen hier om ons heen hebben.

Volgens goed Noors gebruik was er genoeg taart. Uiteraard kwam de prachtige taart die Hennie (met een beetje hulp) had gemaakt op tafel, maar Thea van de overkant had een overheerlijke appeltaart gemaakt. Liters koffie erbij en het leek bijna een Noorse verjaardag.

Aan het eind van de middag werd de barbecue aangestoken en hebben we met elkaar heerlijk gegeten. Bij de Noren viel de saté met satésaus goed in de smaak. Wie weet kunnen we tóch een handeltje op gaan zetten met bitterballen, frikadellen, currysaus en saté. De snijkoek van Thea van de overkant erbij en de Noorse kronen stromen binnen!

De volgende dag was Els natuurlijk echt jarig. Haar nieuwe baas had haar een dag verlof gegeven, omdat ze begreep hoe belangrijk het voor Els was om tijd met haar ouders door te kunnen brengen. ’s Morgens namen we op tijd de ferry om naar Hellesylt te rijden. In Hellesylt namen we de ferry naar Geiranger, die uiteraard door het wereldberoemde Geirangerfjord vaart. Om de een of andere reden vond iemand op de ferry het nodig om de hele tijd suffe muziek te draaien, maar goed….het uitzicht vanaf de ferry is werkelijk fantastisch.

In de fjord lagen twee cruiseschepen, dus in het dorpje Geiranger was het een toeristische drukte van belang. Na een lunchje, stapten we snel weer in de auto om koers te zetten naar Stryn. De route gaat hoog door de bergen en heeft de nodige pittige stukjes voor een autochauffeur. De uitzichten onderweg zijn spectaculair en we zijn zelfs omhoog naar Dalsnibba gereden, zo’n 1500 meter boven de zeespiegel. Er waren wat wolken (en nattigheid), maar zo nu en dan braken die open en zag je beneden het Geirangerfjord met daarin een minicruisescheepje liggen. Geweldig!

Na een koffiestop in Stryn, reden we via Innvik en Utvik weer terug naar Sandane. Daar aten we samen een hele grote pizza in de plaatselijke pizzeria en sloten we de avond thuis af met een drankje.

De volgende ochtend vertrokken de ouders van Els weer. Het was fijn om ze weer een paar dagen om ons heen gehad te hebben. Ze zeggen dat ze onze keuze om hier te gaan wonen wel snappen, maar uiteraard missen ze ons ook. Hopelijk blijven ze nog lang gezond en mobiel genoeg om ons te komen opzoeken.

Els is inmiddels een kleine maand aan het werk in haar nieuwe baan. Het bevalt uitstekend! Met haar naaste collega klikt het heel erg goed en de vrijheid en flexibiliteit van haar baan passen Els prima. Het is leuk om op verschillende kinderdagverblijven te werken en allerlei type hulpvragen te krijgen en zelf te kunnen bepalen wat voor een type begeleiding ze gaat geven. Ze heeft al verschillende gesprekken met ouders gehad en ook dat gaat best goed.

En…..Els heeft Hennie aan een baan als assistent op de school in Sandane geholpen. Het hoofd van de school had met de baas van Els gebeld, omdat ze een begeleider nodig hebben voor een Nederlands jongetje dat na de zomervakantie begonnen is en dat nog geen Noors spreekt. Maar omdat Els eigenlijk alleen op de kinderdagverblijven werkt, kan ze de school wel een beetje uit de brand helpen, maar niet in de mate waarin dat eigenlijk nodig is. Ze zochten eigenlijk een assistent die de vier dagen in de week dat het jongetje naar school gaat een paar uur begeleiding in de klas kan geven en hem kan helpen met het leren van de taal. Nou, zo iemand wist Els natuurlijk wel! Vandaag hebben we een gesprek gehad en maandag kan Hennie beginnen. Ze gaat drie dagen werken van 8.30 tot 11 en één dag van 8.30 tot 13. Dat valt uitstekend te combineren met haar andere werk. Hennie is superblij met deze baan. Het gaat haar helpen bij het beter leren beheersen van het Noors en ze is hartstikke blij dat ze een zinvolle invulling van haar dagen heeft waarbij ze meer onder de mensen komt. School blij, moeder van het jongetje blij, als het meezit jongetje zelf blij, Hennie blij, Els blij……goed bezig dus!

Els vertrekt zondag naar Oslo voor een vierdaagse cursus over een methode die ze kan gaan gebruiken in haar werk en die gaat over hechting bij kinderen. Circle of security heet het. Echt Noors dus. Ze reist zondag alvast met het vliegtuig naar Oslo, zodat ze maandag uitgerust aan de start kan verschijnen. De cursus is uiteraard in het Noors en het is knap vermoeiend om de hele dag Noors te moeten luisteren en praten. Dat kost écht meer energie dan je denkt. Donderdagavond vliegt ze weer terug, samen met twee collega’s die ook meegaan. Sowieso staan de komende maanden de nodige cursussen op het programma. Els vindt het super dat ze de mogelijkheid krijgt om zich zo uitgebreid bij te scholen!

En vanaf woensdag krijgt Hennie gezelschap van Joey. Die heeft ze jarenlang begeleid en het is ontzettend leuk dat hij een weekje komt logeren! Hij vliegt naar Ålesund, waar Hennie hem woensdag van het vliegveld gaat ophalen. En dat komt perfect uit, want op woensdag hoeft ze niet naar haar werk. Dan is de klas van het Nederlandse jongetje vrij namelijk. En Hennie dus ook.

En er is meer goed nieuws! Ons door een blikseminslag beschadigde espressoapparaat doet het weer! De plaatselijke electroboer heeft ‘m gemaakt met een in Nederland door Annemiek besteld en opgestuurd nieuw verwarmingselement. We genieten dus weer van een heerlijk kopje versgemalen koffie, al waren we inmiddels eigenlijk ook wel gewend aan filterkoffie. En jawel…..de volgende keer trekken we braaf de stekker eruit als het gaat onweren.

Hartelijk dank iedereen die ons een verjaardagskaart heeft gestuurd! Het is zó leuk om hier post te krijgen van jullie! En Wendy, jouw pakketje was wederom top! En de taart is superlekker! Die hebben we vandaag namelijk gebakken om te vieren dat Hennie een baan heeft.

Heel veel lieve groeten en tot de volgende keer!