Full house en een nieuwe bil

Een nieuwe bil?!?!?! Dat zullen we meteen even ophelderen, bil is auto in het Noors. :-) We hebben gisteren namelijk een andere auto gekocht. 

De rode Suzuki heeft een lekke koppakking en het kost erg veel geld om die te laten vervangen. Eigenlijk meer dan de auto waard is. Bovendien wilden we eigenlijk al een tijdje een auto met een trekhaak, zodat we zelf ons bootje kunnen vervoeren. We geloven niet dat Eelco het heel vervelend vindt om ons daar telkens mee te helpen, maar het is toch fijner om het gewoon zelf te kunnen doen. Het is toch al gauw een paar keer per jaar dat je met de aanhanger moet rijden, kijk maar:
Voorjaar: bootje ophalen > bootje in de fjord leggen > aanhanger terugrijden.
Najaar: aanhanger naar de fjord rijden > bootje uit de fjord halen > bootje inleveren voor onderhoud aan de motor > bootje ophalen en weer stallen.

Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, we besloten om op zoek te gaan naar een andere auto. Ik had er op de Noorse marktplaats een aantal gevonden die ik wel interessant vond. De eisen waren dat de auto nog minimaal een jaar was goedgekeurd, bij een garage of autohandelaar stond (niet bij een particulier), garantie had en uiteraard de boot kon trekken. Liefst van na 2005, benzine, handgeschakeld en minder dan 200.000 km op de teller. De keuze was reuze en dus vroeg ik de vader van Jack om hulp. Die weet veel van auto’s namelijk. Ik stuurde hem een aantal linkjes door van auto’s, waaronder een Toyota RAV4 uit 2002 met 187.000 km op de teller. En ondanks dat de andere auto’s een stukje jonger waren dan deze en minder kilometers op de teller hadden, was het voor hem een uitgemaakte zaak dat we moesten gaan voor de Toyota. Hij gaf een aantal argumenten, waardoor al onze twijfels werden weggenomen en we voor deze auto kozen. Hij stond in Haugesund, toch al gauw een dikke zes uur rijden, maar daar wilden we ons niet door laten tegenhouden.

Twee dagen later kwam er een andere Toyota RAV4 online, zelfde bouwjaar, minder kilometers op de teller (144.000 namelijk), meer toeters en bellers erop én….in Ålesund, “maar” 3,5 uur rijden bij ons vandaan. Vorige week maandag gebeld, afspraak gemaakt voor gisteren en ‘m een dag later al onder voorbehoud moeten kopen, omdat er inmiddels meerdere belangstellende zich hadden gemeld bij de garage.

Dus reden we gisterenochtend op tijd naar Ålesund en aangekomen bij de garage kregen we meteen de sleutels voor een proefrit. Niks papieren invullen, niks “ben jij eigenlijk wel echt die Els van de telefoon”, nee hoor……sleutels krijgen en de weg op met dat ding. Eerst hebben we op een parkeerplaats allerlei zaken gecontroleerd. Hennie had een checklist op internet gevonden met een heleboel dingen die je zelf kan controleren als je een occasion koopt. Zoals bijvoorbeeld: “trek rustig op in de vijfde versnelling, de auto moet meteen blokkeren, zo niet dan is ??? (ben ik al weer vergeten) kapot”. De meest gekke dingen hebben we geprobeerd, maar de auto doorstond alle testen glansrijk. En hij reed nog eens heerlijk ook. Natuurlijk heeft ‘ie hier en daar een krasje of een klein deukje, maar daardoor kon ik mooi nog een stukje van de prijs afkletsen. Er ontbraken twee dopjes bij de ruitenwissers en een schroef in de wielkast, maar die worden opgestuurd en zetten we er zelf wel in.

En dus zijn we nu de blije eigenaars van een zwarte Toyota RAV4 4WD uit 2002. Hij lijkt op de foto’s veel groter dan hij is hoor (hij is namelijk net zo lang als de Suzuki), maar het is een mooie, robuuste, hoge bak die heerlijk rijdt. Hij heeft piggdekk banden voor de winter die zo goed als nieuw zijn en ook de zomerbanden kunnen nog een paar jaar mee. Er zit een motorwarmer in, zodat je in de winter (als je wilt) de motor kunt voorverwarmen voor je ‘m start. Er zit ook een verwarmding in voor de binnenruimte, zodat je ook die kunt voorverwarmen. Allebei werken ze op “gewone” stroom uit een “gewoon” stopcontact, dus je hoeft er de auto niet voor te starten. En er zit drie maanden garantie op, die je kunt inwisselen bij elke Toyotadealer in het land. Dat is natuurlijk ook wel prettig, want als er dan wat mee is hoeven we niet helemaal terug naar Ålesund. Dus ja….we zijn er heel blij mee en we hopen dat we er lang plezier van gaan beleven! En we vinden het een plaatje om te zien hoor, dat ook.

En dan hebben we de afgelopen tijd ook nog bezoek gehad! Op woensdag 5 augustus kwamen aan het eind van de middag Sander, Bianca, Meike en Kees hier aan. Die hadden er al een mooie tijd in Zweden en Noorwegen opzitten, voordat ze voor een aantal dagen bij ons kwamen bivakkeren. En het waren hartstikke leuke dagen! Natuuuuuuurlijk werd er gevaren en gevist! Kees ving zelfs een forel. Die hadden we nog niet eerder gevangen! Verder viel de vangst nogal tegen, dus ik moest na het werk even drie makrelen halen in de supermarkt, zodat we ’s avonds genoeg te roken en daarna te eten hadden.

De eerste avond werd de doos met Risk uit de kast gehaald. De mensen die dat nog nooit hadden gespeeld kregen deskundige uitleg en twee van die mensen wisten zelfs glansrijk te winnen. Ik de eerste avond en Bianca de laatste. Leuk spel, al duurde het me soms veeeeeeel te lang.

En alsof het nog niet leuk genoeg was met één familie "in the house", kwamen op zaterdag 8 augustus ook Remco, Suzan, Pam en Ot met een gehuurde camper ons terrein oprijden! Die hadden er al een enorme reis door Finland, Zweden en Noorwegen opzitten en kwamen nu een dagje en nachtje bij ons kamperen. Zij hadden ook wel zin om te varen, maar met vier personen en de kapitein in het bootje is wat krap, dus we besloten deze excursie in twee delen aan te bieden. Eerst gingen Remco en Ot mee varen. In de tijd dat zij op de fjord waren, ging ik met Suzan en Pam even “de stad” in. En na een uurtje wisselden we. Helemaal prima.

De Risk-familie was die dag de hort op naar Geiranger en kwam pas aan het eind van de middag weer terug. Toen waren we dus met maar liefst 10 personen. Het weer was niet zo stralend dat we buiten konden eten, maar gelukkig gaat barbecueën in de garage ook prima! Grillmaster Sander toverde heerlijk geroosterd vlees op tafel en met wat stokbrood en salade erbij, is koken voor 10 personen dan een eitje.

De volgende ochtend hebben we een ontbijt verzorgd voor onze gasten en dat was een heel gezellige afsluiting van het bezoek van de camper-familie. Na het ontbijt vertrokken zij namelijk weer richting Oslo en daarna Nederland.

De Risk-familie bleef nog even, want die zondag stond raften op het programma. Dat kun je doen in Jølster, de buurgemeente van Gloppen. Bianca en ik offerden ons op om foto’s te maken in plaats van mee te raften. Iemand moet dat doen tenslotte. Na een instructie over alles wat er maar mis kan gaan (vandaar de serieuze snuiten), gingen Sander, Meike, Kees én Hennie het water op met hun leuke, Afrikaanse gids.

Bianca en ik reden met iemand van het bedrijf in de “bedrijfsbus” mee langs de hele route en we stopten op de spectaculaire punten. Dat was hartstikke leuk, want daardoor hebben we veel van de raftingkapriolen kunnen zien en fotograferen.  Voor ons allemaal was het een topdag, zowel voor de fotografen als de helden in de raft.

En de volgende ochtend/middag ging ook de Risk-familie weer verder. Zij vertrokken richting Bergen, waar ze op woensdag de boot naar Denemarken zouden nemen. Inmiddels zijn zij en de camper-familie weer thuis. We vonden het hartstikke leuk dat ze er waren! Bedankt voor al het meegebrachte lekkers, maar vooral voor de gezelligheid!